Ôte toi de mon soleil

Over Joseph, de man die centraal staat in deze docu, wordt gezegd dat hij het syndroom van Diogenes heeft. Filmmaakster Messaline Raverdy helpt hem om de spullen die hij in de loop der jaren heeft verzameld op te ruimen, te sorteren en weg te gooien. Waarbij ze hem, met haar tederheid en vriendschap, ook bijstaat in het uiten van zijn gedachten, aangezien Joseph zich ‘alleen op de wereld' voelt. Zo deelt Joseph zijn visie op zichzelf, op menselijke relaties, op wetenschap en de wereld met een zachte, speelse toets. Beelden uit oude educatieve films botsen met Josephs woorden en metaforen, en creëren zo een alchemie tussen geest en materialiteit. Dit portret is ook het verhaal van een vriendschap tussen een man die de dood nadert en een jonge filmmaakster die op het punt staat een kind te baren. De geboorte van het kind lijkt Joseph te fascineren en hij helpt Messaline een naam te vinden. Een trefzekere film, doorspekt met humor, die je ongetwijfeld zin zal geven om een stap naar een ander te zetten. → De vertoningen worden gevolgd door een ontmoeting: op 14/09 met de filmmaakster; op 22/09 met Julien Contreau en Effi Weiss die de film monteerden: op 06/10 met regisseur-filosoof Alain Loute, professor klinische ethiek aan de UCL; op 10/10 met Les Danaïdes, een multidisciplinair collectief rond het syndroom van Diogenes.